Tsilipoll : Ποιά θα είναι η απογοήτευση της φετινής Euroleague;

Χάστες σοβαρευτείτε. Γυρίσατε από διακοπές οι περισσότεροι και λέω οι περισσότεροι, γιατί κάποιοι δε λέτε να μαζευτείτε στα σπιτάκια σας, στις δουλίτσες σας και μας κουράζετε με φωτογραφίες με πατζούρια από τη Φολέγανδρο, πανηγύρια από την Ικαρία και βιντεάκια με το ”Μα εσύ είσαι ταξίδι χωρίς προορισμό” της Σπανού να κουράζει το είναι μας .Τα πράγματα έχουν πάρει άγρια τροπή στη φετινή Ευρωλίγκα και βάσει των μεταγραφών των αιωνίων και τη σχετική ενίσχυση των υπολοίπων, αναμένεται και φέτος οι Τριτοτεταρτοπεμπτοπαρασκευές μας να είναι τόσο γαμάτες, όσο και τα σουβλάκια από τον Αχιλλέα που τσίμπησε ο Φουρνιέ με το που πάτησε το πόδι του στην Ελλάδα και τρελάθηκε.

Ακολουθεί ΤΙΤΑΝΟΤΕΡΑΣΤΙΟ poll για το ποιά ομάδα εκ των παρακάτω θα είναι η μεγαλύτερη απογοήτευση-απάτη της φετινής σεζόν στην Ευρωλίγκα, βάσει πάντα των προσδοκιών που έχουν δημιουργηθεί από τις μεταγραφές τους, τους προπονητές, το τεχνικό επιτελείο και το μπάτζετ τους. Ξέρω οι επιλογές είναι πολλές, τσίρκα όπως Άλμπα, Βιλερμπάν και Παρί εννοείται θα βγουν εκτός συζήτησης και θέλω απαντήσεις με ειλικρίνεια και επιχειρηματολογία στα σχόλια. 

ΡΕΑΛ ΜΑΔΡΙΤΗΣ

 

Ο Τσους Ματέο έχει να διαχειριστεί ΚΑΙ φέτος ένα ρόστερ το οποίο στοχεύει την κορυφή. Πρόπερσι σώθηκε με το σουτ του Γιουλ πάνω στον Φαλ, πέρσι πήρε το μάθημά του από τον Αταμάν που τον τιμώρησε για την επιλογή του να παίξει ζώνη απέναντι στον ψυχωμένο και εύστοχο Παναθηναικό και φέτος κάτι μας λέει ότι αν αποτύχει τουλάχιστον να πάει στο Final4 (δύσκολο), τότε θα πάρει τα μπογαλάκια του και θα πίνει μπύρες στο Ρίο Μανθανάρες (μορφωθείτε ρε αγεωγράφητοι). Έφερε Ιμπάκα, Γκαρούμπα, τον Μέις που έπαιζε στην ΑΕΚ κάποτε και αποχώρησαν Σέρχι και Ρούντι, πράγμα που βγάζει εμπειρία από παρκέ και αποδυτήρια. Έχει ακόμα τα πυρηνικά όπλα Μούσα και Χεζόνια (που ψάχτηκε για να φύγει αλλά στο τέλος δήλωσε πιστός) και πάει για χρονιά αποδείξεων.

ΦΕΝΕΡΜΠΑΧΤΣΕ

 

Θα ξεκινήσω όντας κακός αλλά ομάδα με τον Γιασικεβίτσιους προπονητή δυσκολεύομαι να θυμηθώ πως όχι προοδεύει, αλλά πετυχαίνει. Σαν παίκτης και σαν γνώστης του μπάσκετ του βγάζω το καπέλο και είναι μέσα στους 3 αγαπημένους μου έβερ, όμως σαν προπονητής ακόμα θέλει δουλειά. Η Φενέρ πέρσι βελτιώθηκε από τη στιγμή που πήρε το τιμόνι, αλλά στα δύσκολα μας τα χάλασε. Παίρνεις τον Μέλι για βασικό σέντερ όταν για να παίξει θέλει 2 σακούλες με πάγο στα γόνατα (ανεξαρτήτως της ποιότητάς του) και αφήνεις μια ομάδα που έχει ταυτόχρονα τους Γουίλμπεκιν, Μπάλντγουιν, Κόλσον, Χέιζ Ντέιβις, Χολ από Αρμάνι, Μπιμπέροβιτς, δηλαδή παίκτες που ξυπνάνε το πρωί και το πρώτο που σκέφτονται είναι πώς θα βάλουν τη μπάλα στο καλάθι και πόσα θα σουτάρουν, να τους κουμαντάρει ο πρώτος και ο Ζάγκαρζ από τη Λετονία, με τον Γκούντουριτς ενίοτε στα κουμάντα. Ε όχι, διώξε τον Καλάθη αλλά πάρε έναν άλλον κουμανταδόρο.

ΜΟΝΑΚΟ

Αρχικά όταν σκέφτομαι Μονακό θυμάμαι πρώτα τη Φόρμουλα, μετά τον Άκη τον Ζήκο και μετά τον Ζαρντίμ και την υπερομάδα με Μπαπέ, Μπερνάρντο Σίλβα, Φαλκάο και τους υπολοίπους. Ποιά μπασκετική Μονακό ρε παιδιά; Με ένα γήπεδο που θυμίζει το Γεώργιος Μόσχος παλιά και ένα συνοθύλευμα παικτών που με το ζόρι του έχουν κολλήσει τον τίτλο του ”μπορεί και να πάρει την Ευρωλίγκα”, η ομάδα που απόλυτο κουμάντο κάνει ο Μάικ ο Τζέιμς αναμένω φέτος να μας απογοητεύσει. Ναι έφυγε ο Λόιντ που πιο πολύ μπέρδευε τον Σάσα Ομπράντοβιτς παρά τον βοηθούσε στα σχήματα τα περσινά, ναι ο Κέμπα σταμάτησε το μπάσκετ (λες και έπαιξε), αλλά αυτός ο υπερεκτιμημένος προπονητής δε μου γεμίζει το μάτι. Η έλευση των Παπαγιάννη και Καλάθη υποτίθεται πως ανεβάζει (;) επίπεδο την ομάδα αλλά ειδικά ο πρώτος αποδεδειγμένα είναι σε υπερπτωτική πορεία και όσο και να θέλουμε, δεν μπορεί να βοηθήσει. Η έλευση του Κορκμάζ δικαιολογεί την αίτηση των Μονεγάσκων στο να παίζουν με δύο μπάλες πια στα παιχνίδια τους και βλέπω δύσκολες μέρες για την ακριβή αυτή ομάδα.

ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ

Τί να πεις και τί να γράψεις για την ομάδα αυτή που έχει τόσους πιστούς και εκατομμύρια οπαδούς ανά την υφήλιο, αλλά με τις επιλογές της τόσο στο αγωνιστικό όσο και το διοικητικό κομμάτι απογοητεύει ανά τα χρόνια τον κόσμο της. Η απομάκρυνση του κομπάρσου Γκριμάου ο οποίος πήρε την ευκαιρία του και απέτυχε παταγωδώς έφερε στο τιμόνι τον Πεναρόγια ο οποίος χαίρει της εκτίμησης του κόσμου αλλά μένει και αυτός να αποδείξει ότι μπορεί να ηγηθεί ενός ρόστερ που έχει ταλέντο, που έφερε παίκτη για ηγέτη ( Πάντερ) και που καλείται φέτος να πάει στο Final 4 που γίνεται στο σπίτι της. Λαπροβίτολα και Σατοράνσκι πέρσι απογοήτευσαν στα κρίσιμα, φέτος η μπάλα θα παέι στον Αμερικάνο πρώην αρχηγό της Παρτιζάν, ο οποίος δε φημίζεται για την ικανότητά του να έχει… δικιά του μία ομάδα.