Voroshilov
Ο προπονητής της ομάδας που με μια φυσιολογική διαιτησία, ακόμα και της Τσαρούχα, θα ισοπέδωνε την Αμερική στο Ολυμπιακό τουρνουά, έκρουσε για μια ακόμη φορά τον κώδωνα του κινδύνου αναφορικά με το Σερβικό μπάσκετ.
«Συχνά προειδοποιούσα τους ανθρώπους στη Σερβία ότι είμαστε σε καλό δρόμο να φτάσουμε στο μπάσκετ με την Κροατία. Και αυτό σημαίνει ότι είμαστε στο σωστό δρόμο για να φτάσουμε στον πάτο όπως εσείς. Αν κάτι δεν αλλάξει στη σκέψη των ανθρώπων που ηγούνται του σερβικού μπάσκετ και φέρουν την ευθύνη, θα χαρούμε να προκριθούμε στο ευρωπαϊκό και παγκόσμιο πρωτάθλημα. Μπορούμε να ξεχάσουμε τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ο κόσμος δεν αρέσει να το ακούει αυτό. Γι’ αυτό δεν είναι περίεργο που ποτέ δεν ενσωματώθηκα πλήρως στο σερβικό μπάσκετ». «Τα λέω ωμά και σε κάποιους δεν αρέσει αυτό».
«Είμαστε ισχυρότεροι από τότε. Και όταν λέω είμαστε, εννοώ τις εθνικής ομάδες της Ευρώπης. Το 1992, ήμουν προπονητής της Γερμανίας. Δεν μπορείς να πεις με ευκολία ότι οι ΗΠΑ είχαν καλύτερη ομάδα τότε, σε σύγκριση με φέτος. Ήταν καλή, ήταν σπουδαία, αλλά και οι εποχές ήταν διαφορετικές».
«Όπως έχω πει, το άθλημα έχει εξελιχθεί πάρα πολύ από τότε, κυρίως σε χώρες εκτός Αμερικής. Νομίζω ότι θα ήταν κακό, ακόμη και καταστροφικό, να πούμε ότι το καλύτερο πράγμα στο μπάσκετ ήταν πριν από 30 χρόνια. Έχουμε 2024, πώς μπορεί το καλύτερο πράγμα να έχει συμβεί 32 χρόνια πριν;»
Ένας 75χρονος προπονητής λοιπόν στο ανώτερο επίπεδο με λίγα λόγια ξεφτιλίζει όλους τους νοσταλγούς αυτού του κόσμου, των 80s & των 90s που δε βλέπουν ότι το άθλημα έχει κάνει ασύλληπτα άλματα προς τα εμπρός και το επίπεδο ή το στιλ μπάσκετ δεν μπορεί να παραμένει σε αυτές τις δεκαετίες,
Γι αυτό στην Ελλάδα δεν υπάρχει νέα γενιά πλεόν, επειδή κάποια ΑΡΔακια-νοσταλγοί κόλλησαν στο παρελθόν, οι νοσταλγοί του σκεπτόμενου μπάσκετ είναι υπεύθυνοι που οι ιθύνοντες της ΕΟΚ δεν ακούν καμία κριτική.
