Tsili Team
Αυτή την εβδομάδα, που ο Πογιάτος κάθε μέρα ξυπνάει και του λένε πως δεν θα κάνει παρέλαση και ο ίδιος ο καημένος μάλλον δεν καταλαβαίνει τι εννοούν, έρχεται πάλι στην επικαιρότητα ένα από τα αρχαιότερα saga του ελληνικού ποδοσφαίρου.
Ο ΜΥΘΟΣ ΤΟΥ ΞΕΝΟΥ ΠΡΟΠΟΝΗΤΗ/ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ/ΟΥΛΤΡΑΜΑΝΑΤΖΕΡ
Δηλαδή το ό,τι οι μεγάλες ελληνικές ομάδες σε περιπτώσεις που δεν υπάρχουν δυνατότητες για μεγάλο μπάτζετ προτιμούν να πάρουν για προπονητή τον no name ξένο που είχε προπονήσει την Under 19 της Ρεάλ/ ήταν βοηθός του Μουρίνιο/ήταν μεγάλος παίκτης το 1851/ κάποτε είχε κάτσει δίπλα στον Ζιντάν τυχαία στο αεροπλάνο/ είχε αγοράσει ένα αυτοκίνητο από τον ξάδερφο του Αντσελότι αντί να εμπιστευθούν τον ΣάββαΠαντελίδηΓιάννηΠετρακηΜάκηΧάβοΆκηΜάντζιοΣάκηΤσιώληΓιώργοΠαράσχο ή τέλος πάντων όποιον θεωρούν από όλους αυτούς που «ξέρουν την ελληνική πραγματικότητα» είναι καλύτερος.
Ο ας τον ονομάσουμε generic «Μαντζιοπαντελίδης» θα πάρει λιγότερα λεφτά και από τον πιο no name ξένο, θα φέρει πιθανότατα λίγο καλύτερα αποτελέσματα με το ίδιο ρόστερ και θα είναι και έτοιμος να αποχωρήσει όποια στιγμή του ζητηθεί. Και βεβαίως θα είναι πάρα πολύ χαρούμενος που δουλεύει στον γαύρο, τον βάζελο ή τη μοναχοκόρη και όποιος είναι χαρούμενος προσπαθεί πολύ και όποιος προσπαθεί πολύ ανταμείβεται κλπ κλπ.
Η μόνη εξήγηση για τον λόγο που προτιμάται ο άγνωστός ξένος προπονητής είναι πως ο άγνωστός ξένος προπονητής έχει ένα πολύ συγκεκριμένο πλεονέκτημα. Είναι ακριβώς αυτό. Άγνωστος.
Που σημαίνει πως μπορεί να φέρει επίσης άγνωστους παίκτες «τους οποίους ξέρει». . Ένας παίκτης ή ένας προπονητής που δεν έχει δει ποτέ κανένας να παίζει μπορεί και να είναι πολύ καλός. Ενώ ο Κωλοβέτσιος ή ο κόουτς Παντελίδης αποκλείεται να είναι καλύτεροι από όσο ήδη ξέρεις.
Που σημαίνει πως οι οπαδοί μπορούν να ονειρεύονται. Που σημαίνει πως σε άλλες covid free εποχές θα πηγαίνανε οι ρεπόρτερ με την ομάδα για προετοιμασία στην Αυστρία/ Ελβετία/ Σλοβενία και θα μαθαίναμε από τους παίκτες πόσο εξαιρετική προπόνηση κάνει ο νέος ξένος προπονητής και πόσο πρωτοποριακές ιδέες έχει ο νέος ξένος προπονητής και μετά εκείνη την ώρα ένας παίκτης θα μπουγέλωνε τους άλλους παίκτες που μιλούσαν στον δημοσιογράφο «και όλοι θα έσκαγαν στα γέλια».
Αλλά φέτος δεν υπήρχε η δυνατότητα για τέτοια μεγαλεία. Ήταν η ιδανική ευκαιρία μέσα στη γενικότερη μιζέρια που διανύουμε για τον Παναθηναϊκό να εμπιστευθεί τον ΜαντζιοΠαντελίδη και τον Δεκέμβρη (ή όταν βρεθεί το εμβόλιο, καλά να είμαστε) θα βρεθεί προπονητής από την Under 17 της Μπαρτσελόνα ή την Kindergarten Bayern München ή «ο αδερφός αυτουνού που είχε πάει να βάλει μαλλιά ο Κλοπ και έχει γηπεδάκια 5 επί 5».
