ΙΓΚΟΡ ΛΟΜΑΝΑ ΣΤΕΚΕΛΕΝΜΠΟΥΡΓΚ
Ολυμπιακός – Μαρσέιγ για το Τσουλού απόψε και είναι ευκαιρία να θυμηθούμε το μάλλον πιο φιλόδοξο πέρασμα του Νίκου Αλέφαντου από τον Ολυμπιακό. Όχι φυσικά τότε που ο Δούρος δεν έβγαινε στο τηλέφωνο, το 2004, αλλά δέκα χρόνια νωρίτερα.
Η σεζόν 1994-1995 ξεκινάει με τον Αλέφαντο στον πάγκο του Ολυμπιακού (είχε έρθει στη μέση της προηγούμενης σεζόν) και κυρίως με τις πρώτες σούπερ μεταγραφές επί προεδρίας Κόκκαλη. Οι μεταγραφάρες ήταν ο Ίλια Ίβιτς, ο Αλέκος Αλεξανδρής, πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος της προηγούμενης χρονιάς, και κυρίως ο Νιγηριανός Ρασίντ Γιεκινί ένας από τους τελευταίους παίκτες στην Ελλάδα που για να δείξουμε πόσο μεταγραφάρα ήταν λέγαμε πως ήταν «μουντιαλικός». Ο Γιεκινί πράγματι είχε εντυπωσιάσει στο Μουντιάλ της Αμερικής εκείνη τη χρονιά και ούτως ή άλλως θεωρούνταν από τους next best thing επιθετικούς του κόσμου εκείνη την εποχή.
Ο Ολυμπιακός στον πρώτο γύρο του κυπέλλου ΟΥΕΦΑ αποκλείει με δύο νίκες τη βουλγαρική Πλόντιβ, στο πρωτάθλημα έχει, όπως έχει πει ο Αλέφαντος, «2 στα 2» και στον δεύτερο γύρο του ΟΥΕΦΑ θα αντιμετωπίσει τη Μαρσέιγ. Η «Μαρσέγη» όπως την έλεγε ο Αλέ, το 1993 είχε κατακτήσει την πρώτη διοργάνωση που είχε ποτέ το όνομα Champions League, ένα χρόνο αργότερα ήταν υποβιβασμένη στη Β΄ Εθνική της Γαλλίας για σκάνδαλο δωροδοκίας. Ο πιο γνωστός παίκτης εκείνης της ομάδας έγινε πολύ γνωστότερος αργότερα και χωρίς μαλλιά.
Ο Αλέφαντος τότε και πάντα συνήθιζε να είναι πολύ αισιόδοξος πριν τα ματς και εμφανιζόταν περίπου σίγουρος για την πρόκριση.
Το πρώτο ματς γίνεται σε ένα ασφυκτικά γεμάτο παλιό Καραϊσκάκη ο Ολυμπιακός χαζοπιέζει στο πρώτο ημίχρονο αλλά δέχεται ένα γκολ. Στο δεύτερο ημίχρονο η Μαρσέιγ μένει με δέκα παίκτες στο 52′, ο Ολυμπιακός με σέντρα του Τσιαντάκη και γκολ του Ίβιτς ισοφαρίζει λίγο αργότερα (με «τον Νίκο Τσιαντάκη να δικαιώνει τον συνονόματο του προπονητή» όπως λέει ο πουρουπουπού στη μετάδοση) και 10 λεπτά πριν το τέλος γίνεται η φάση που θα οδηγήσει στην απόλυση του Αλέφαντου. Ας δούμε πως περιγράφει ο ίδιος τη φάση και εκείνη την σεζόν στον Ολυμπιακό με γλαφυρό τρόπο στην αυτοβιογραφία του «Τα Πάντα Όλα»
«Κάνω προετοιμασία, σκίζω στο τουρνουά με Μπρέσια. Έχω Ιβιτς, Αλεξανδρή. Είμαι πρώτος, αήττητος στο πρωτάθλημα. Εντάξει, παίζω με… Μαρσέγη, μια ατυχία εκεί στο κόρνερ ο Τοχούρογλου, με παίζει 100% – 0% ο διαιτητής, χάνω 2-1. Εχω όμως άλλα 90 λεπτά ρε. Άσε με να πάω στη μάχη. Άσε με να πάω μέσα στη Μαρσέγη να φέρω την πρόκριση. Απ’ τον Ολυμπιακό μ’ έφαγε το… πιράνχας, ο Λούβαρης κι όλη η χαρτοπαιξία. Είχανε μαζευτεί στην Έδεσσα για το παιχνίδι κι είπανε να φάνε τον Αλέφαντο»
Ο Κόκκαλης δεν άφησε τον Αλέφαντο να πάει στην Έδεσσα, ούτε και στη Μαρσέγη να φέρει την πρόκριση, στη ρεβάνς στον πάγκο του Ολυμπιακού κάθισε ο Νίκος Γιούτσος. Για πρόκριση ούτε λόγος βέβαια, η Μαρσέιγ κέρδισε 3-0. Το ματς έχει μείνει όσο έχει μείνει στην ιστορία για τις αποκρούσεις του Τοχούρογλου, αλλά κυρίως για αυτό:
Aν νομίζετε πως βλέπετε τον Αλεξανδρή να κάνει τάκλιν στον Μπατίστα αλλά λέτε «μπα λακαμιές νομίζω» , όχι δεν νομίζετε λακαμιές. Όντως ο Αλεξανδρής κάνει τάκλιν στον Μπατίστα που είχε βγει τετ α τετ απέναντι στον Μπαρτέζ.
Αλλά σήμερα το ματς είναι τελείως διαφορετικό με μεγαλύτερη διαφορά πέρα από τα 26 χρόνια πως ούτε παλιό Καραϊσκάκη υπάρχει, ούτε κόσμος στις κερκίδες, αφού κορονοϊός. Μπορείτε να μπείτε και στη novibet και να παίξετε ένα σωρό πράγματα , εδώ εμπνευστήκαμε από το ρετρό του 1994 και θα πάμε με γκολ-γκολ στο 1,87
