ΙΓΚΟΡ ΛΟΜΑΝΑ ΣΤΕΚΕΛΕΝΜΠΟΥΡΓΚ
Χθες πέθανε ο Πάολο Ρόσι που είναι μάλλον ο πρώτος ήρωας Μουντιάλ που τα κατορθώματα του τα είδε κάμποσος κόσμος στην Ελλάδα σε ζωντανή μετάδοση και έγχρωμη τηλεόραση.
Ο Ρόσι έπαιξε στο Μουντιάλ του 1982, αυτό που έγινε ήρωας, σχετικά χαριστικά, καθώς μειώθηκε κατά ένα χρόνο η τριετής τιμωρία του για εμπλοκή στο σκάνδαλο «Τοtonero» και έτσι μπόρεσε να είναι μέλος της ομάδας της Ιταλίας. Επειδή εδώ είμαστε Tsilibet όχι ΣΠΟΡ Ιστορίες με τον Δημήτρη Χατζηγεωργίου είπαμε να εστιάσουμε σε αυτό:
Τι ήταν το Totonero
Τη σεζόν 1979-1980 ο Ρόσι έβαλε 13 γκολ για την Περούτζια και αποκλείστηκε από τον Άρη στο κύπελλο ΟΥΕΦΑ.
Κάποια από αυτά τα 13 γκολ αφορούσαν και το Totonero, το πρώτο αποδεδειγμένο σκάνδαλο στημένων αγώνων για το στοίχημα στο ιταλικό ποδόσφαιρο. Τότε δεν υπήρχε νόμιμο προκαθορισμένο στοίχημα στην Ιταλία, οι Ιταλοί νομιμόφρονες χάστες περιορίζονταν στο αντίστοιχο ΠΡΟ-ΠΟ, το TotoCalcio.
Eπειδή προφανώς δεν είναι και τόσο εύκολο να στήσεις τόσα πολλά παιχνίδια όσα υπάρχουν στο δελτίο του ΠΡΟ-ΠΟ και δεν αξίζει και οικονομικά τα μεγάλα στοιχήματα παίζονταν στη παράνομη μαύρη αγορά: (Τotonero = μαύρο στοίχημα).
Το πιο ωραίο στο συγκεκριμένο σκάνδαλο είναι πως σε μεγάλο βαθμό αποκαλύφθηκε επειδή οι εμπνευστές του πήγανε κουβά. Οι εμπνευστές ήταν o Μάσιμο Κρουτσιάνι, φρουτέμπορας και ο Αλβάρο Τρίνκα, ιδιοκτήτης εστιατορίου, και οι δύο κατοικοεδρεύανε στη Ρώμη.
Οι δύο επιχειρηματίες έπεισαν αρχικά αρκετούς παίκτες της Λάτσιο, που ήταν regulars πελάτες στο εστιατόριο του Τρίνκα να στήνουν παιχνίδια της ομάδας τους.
Καλά όλα αυτά, αλλά άλλο η έμπνευση άλλο η εκτέλεση. Η πρώτη απόπειρα δεν πέτυχε, το φιλικό ανάμεσα στην Λάτσιο και την Παλέρμο δεν έγινε επειδή η Λάτσιο έχασε το αεροπλάνο, η δεύτερη απόπειρα, το στήσιμο για Χ στο Παλέρμο – Τάραντο έληξε τελικά διπλό παρότι ο «πιασμένος» παίκτης έκανε πέναλτι.
Γενικά η «επιχείρηση» συνεχίστηκε με μέτρια αποτελέσματα, κάποια στιγμή όταν ένα ματς της Λάτσιο με τη Μίλαν δεν είχε το αποτέλεσμα που έπρεπε να έχει, οι δύο απατεώνες πείστηκαν οριστικά πως οι παίκτες της Λάτσιο ήταν πιο απατεώνες από αυτούς και σταμάτησαν τη «συνεργασία» μαζί τους.
Το σημείο καμπή για την αποκάλυψη του σκανδάλου ήταν ένα ματς της Μπολόνια με την Αβελίνο τον Φεβρουάριο του 1980 που «έπρεπε» να λήξει Χ αλλά κέρδισε η Μπολόνια. Ο Κρουτσιάνι και ο Τρίνκα χρωστούσαν πια πάρα πολλά λεφτά στους μπουκμέικερς, οι οικογένειες τους δέχονταν απειλές, μία από τις νταλίκες του Κρουτσιάνι που μετέφεραν φρούτα βρέθηκε καμένη.
Οι δύο απατεώνες προσέλαβαν έναν δικηγόρο ο οποίος αποφάσισε να δημοσιοποιήσει τα όσα είχαν συμβεί σε εφημερίδα της Ρώμης. Το ωραίο είναι πως ο δικηγόρος απείλησε την ιταλική ΕΠΟ πως οι πελάτες του θα προσφύγουν στην δικαιοσύνη, όχι ως ένδειξη μεταμέλειας ή έστω επειδή δέχονταν απειλές, αλλά επειδή οι πράξεις των ποδοσφαιριστών «είχαν στοιχίσει στους πελάτες του πάνω από 1 δισεκατομμύριο λιρέτες».
Ούτε η προσπάθεια να εκβιαστεί ο πρόεδρος της ιταλικής ΕΠΟ, Αρτέμιο Φράνκι, (σήμερα έτσι λέγεται το γήπεδο της Φιορεντίνα) πέτυχε και ο Κρουτσιάνι και ο Τρινκα προσέφυγαν στη Δικαιοσύνη την 1η Μαρτίου 1980.
Οι αρχές δεν έμοιαζαν αρχικά να ενδιαφέρονται ιδιαίτερα. Πρώτον γιατί δεν τους συγκίνησαν πάρα πολύ τύποι που λέγανε «θέλαμε να στήσουμε ματς αλλά δεν μας έβγαινε και τελικά χάσαμε λεφτά». Κυρίως όμως επειδή το 1980 το να στήνεις ματς στην Ιταλία δεν ήταν ακόμα παράνομο γιατί δεν υπήρχε νόμος που να λέει πως είναι παράνομο. Παρόλα αυτά συνελήφθησαν 11 παίκτες και ένας αξιωματούχος στη διάρκεια της διακοπής για το ημίχρονο ενώ παίζονταν οι αγώνες στις 23 Μαρτίου 1980. Το timing επιλέχθηκε ώστε οι συλληφθέντες να μην έχουν χρόνο να συνεννοηθούν μεταξύ τους για το τι θα πουν στις αρχές.
Τελικά απαγγέλθηκαν κατηγορίες για «διακεκριμένη απάτη» σε 33 παίκτες και πέντε ακόμα άντρες, ανάμεσα τους ο Κρουσιάνο, ο Τρίμκα και ο πρόεδρος της Μίλαν Κολόμπο. Τον Δεκέμβριο του 1980 όλοι αθωώθηκαν, είπαμε δεν υπήρχε και συγκεκριμένος νόμος που να λέει πως το να στήνεις το Τερνάνα – Κροτόνε είναι παράνομο.
Αλλά στην ιταλική ΕΠΟ ήθελαν να δείξει πόσο αδέκαστοι καριόληδες είναι και αποφάσισαν να τιμωρήσουν αυστηρά κάποιους εμπλεκόμενους. Ο τερματοφύλακας της Εθνικής Ιταλίας στο Μουντιάλ του 1970, Ρίκι Αλμπερτόσι, τιμωρήθηκε για 4 χρόνια, στον Κολόμπο απαγορεύτηκε η ενασχόληση με το ποδόσφαιρο δια βίου, η Μίλαν και η Λάτσιο υποβιβάστηκαν στη Β Εθνική και αφαιρέθηκαν βαθμοί από αρκετές ομάδες.
Ο Πάολο Ρόσι, θεοσχωρέστον, ο οποίος δεν είχε καμία μεγάλη εμπλοκή στην ιστορία και έλεγε πως είναι αθώος, τιμωρήθηκε με τρία χρόνια αποκλεισμό. Τα τρία χρόνια τελικά μειώθηκαν σε δύο, ο Ρόσι έπαιξε στο Μουντιάλ του 1982 έβαλε εκεί 6 γκολ και είναι και ο λόγος που αποφασίσαμε να ψάξουμε τα κιτάπια μας (φωνή Γιάννη Διακογιάννη) και να γραφτεί αυτό το κείμενο.
