ΦΛΑΪΝΓΚ ΝΤΑΤΣΜΑΝ
Και εκεί που είμαι αραχτός και πίνω το φραπεδάκι μου στο Καφέ ντε Φλορ, στο διάσημο βουλεβάρτο Σεν Ζερμέν (ναι ρε χάστες φραπεδάκι, τίποτα φλωράντζες είμαστε να λέμε νεσπρέσο και νοπάρτι), μέσα στην καβλάντα με την Σαρλότ που την είχα γνωρίσει την προηγούμενη νύχτα στο τρένο και για χάρη της αντί να πάω για Boxing Day στο Λονδίνο, κατέβηκα σούμπιτος στο Παρίσι, βλέπω ξαφνικά να περνάει μπροστά μου κομβόι σαν τον Επιτάφιο, μια κουστωδία από κουτσούς και στραβοκάνηδες, μαζί και κάτι περίεργους με κελεμπίες κι έτσι, αλλά μη νομίζεις φτηνιάρικη φάση, όλα κομπλέ, με τα θυμιατά και τα εξαπτέρυγα τους, να βαστάνε μπροστάντζα μια μεγάλη εικόνα της Παναγιάς του Καβάνι και παρατρεχάμενους τον Λεονάρντο και τον Τούχελ να κάνουν μετάνοιες μέχρι την άσφαλτο.
ΤΙΝΑΦΤΟΡΕ Σαρλότ της λέω της δικιάς μου που είχε μια κολλητή κομμώτρια που κάποτε είχε φτιάξει τα κοτσιδάκια και ψαλίδιζε την “μοϊκάνα” του Νεϊμάρ, άρα ήξερε τα κόζια – α “μον σερί, αυτό είναι λεζανφάν ντε λα Παρί (Σεν Ζερμέν) που κάνουν λιτανεία για να ξορκίσουν τους αλλεπάλληλους τραυματισμούς” με λέει – τι “μονσερί” τη λέω, έχουμε να δούμε σερί από τότε που η Ηλιούπολη έπαιζε στη Β΄ Εθνική, ούτε μονσερί, ούτε μονπαρνές, όλα στον κουβά, πόσο μάλλον τώρα με τη διαολεμένη την καραντίνα.
Ανοίγω κι εγώ την “Εκίπ”, που την είχα προσεκτικά διπλωμένη να μη φαίνεται, ανάμεσα σε Μετροσπόρ και Φόρτζα (ναι ρε χάστες, τι θέλετε, να μας περάσουν για τίποτα χαμουτζήδες εδώ στα Παρίσια και να μας ζητάνε να ξεχωρίσουμε τα κασέρια;) και τι να δω: τρεις νέοι τραυματισμοί στην Παρί, με τη σούμα της λίστα να φτάνει τους εννιά, χώρια το σχεδόν σίγουρο rotation για τους «σκασμένους» Γκεγιέ και Ραφίνια, ενώ και η Σαρλότ μου είπε πως της σφύριξε η δικιά της ότι κι ο Εμπαμπέ, ακόμη ζαλίζεται από κάτι σταφ που του πάσαρε ο Νεϊμάρ και γι’ αυτό έπαιξε μόλις 13 λεπτά στη Λιλ.
Παραδίπλα καθόσαντε κάτι Ιταλιάνοι που με είχαν εκνευρίσει σφόδρα γιατί φαφλατίζανε πιο δυνατά και από Πειραιώτη κάγκουρα (νταξ πλεονασμός είναι αυτό) που απαντά στο τηλέφωνο μέσα στο σινεμά (γιατί όλοι αγωνιούσαμε να μάθουμε ότι «ναι η ταινία έχει αρχίσει» και ότι θα πάτε αργότερα για ποτάρες να τα πείτε για τις μαλακίες του ψηλού και άντε γεια ρε χάστη), αλλά επειδή τους άκουσα να επαναλαμβάνουν με κάργα έκπληξη «και κάτσο Μάσιμο Καρέρα, Ατένε μπαγκαζιέρα» και «στρόντζο τίγκρε λιμοκοντόρε, μαντζάρε φρέσκο αλενατόρε», έδωσα τόπο στην οργή και απλά τους άρπαξα την “Γκαζέτα ντελο Σπορ” να κοζάρω τι τρέχει και τι να δω;
Συναντήθηκε λέει ο εκκεντρικός πρεζιντέντε της …Λάτσιο με τον Σιμόνε τον Ινζάγκι και του είπε “απολύεσαι”, αλλά αυτό μεταξύ μας, μην το πεις πουθενά παραέξω γιατί σε έχουν καψουρευτεί αυτοί οι μυρωδιάδες οι «κελεμπίες» της Παρί και θα τους τα πάρουμε χοντρά – μια γκέλα ακόμη να κάνει ο βλαχοβαυαρός ο Τούχελ και θα έρθουν να μου χτυπήσουν την πόρτα για σένα και άσε την Εκίπ να γράφει ότι ο μόνος λόγος που δεν τον έχουν ήδη ξαποστείλει είναι τα 2.5 εκατομμύρια της αποζημίωσης και ότι θα κάνουν υπομονή να τον ξεφορτωθούν τον Ιούνιο που σώνεται το κοντράτο του.
Τι να σας πω ρε χάστες, πραγματικά ανατρίχιασα και αφού αναφώνησα “o tempora o mores” και “κουάντο σε Μαρία Ντολόρες“, μπουκάρω στο τσίλιμπετ να τσεκάρω με ποιόν είναι να γκελάρει ο βλαχοβαυαρός να τελειώνουμε και να καβατζώσουμε κι εμείς κανένα ευρουλάκι και πάγωσα: Παρί εναντίον Στρατσμπούργκου λέει και βλέπω αυτό το Στρατσμπούργκο 16ο , χειρότερο και από Λάρισα σου λέω με 14 βαθμούς σε 16 ματσάκια και που να βρει μεταξωτό βρακί να κάνει κόλπα στην Παρί.
«Αν ξαναπιάσεις την ΑΕΛ στο στόμα σου, θα χρειαστείς τσίγκινο βρακί γιατί θα σε στείλω στην φυλακή πανάθλιε πωσελένε, ΦΛΑϊΝΓΚ ΝΤΑΤΣΟΥΝΜΑΝ» ακούω τον Αλέξη να ουρλιάζει στο αυτί μου: μα δεν βλέπεις πως τα περισσότερα ματς της ήταν «μαγική εικόνα» και πως χωρίς παράγκες και ματσαράγκες στην πραγματική βαθμολογία, αυτή που προκύπτει από τα expected γκολ και λέει την αλήθεια για το τι συνέβη στο καταραμένο το γκαζόν, του έχουν κλέψει 8 βαθμούς και αντί 16ο θα έπρεπε να είναι 8ο με 22 βαθμούς;
Και θα σου πω κι ένα μυστικό που το ξέρουν ελάχιστοι στην πιάτσα, εγώ ο Αλέξης και ο πρεζιντέντε του Στρατσμπούργκου έχουμε ένα τεράστιο κοινό: δεν μας αρέσει καθόλου να αλλάζουμε προπονητές, στον Άρη Πετρούπολης είχα πέντε χρόνια τον Τόσκα, στην Παναχαϊκή είχα δύο χρόνια τον Δημήτρη Σπανό και τώρα κράτησα 16 μήνες τον Γρηγορίου που λυπάμαι που παραιτήθηκε και ξεκουμπίστηκε, γιατί είναι θαυμάσιος και σαν προπονητής και σαν άνθρωπος και τον είχα σαν αδερφό μου.
Αυτό ακριβώς και ο ομόλογος μου στο Στρασμπούργκο, από το 2012 που τρέχει το καμάρι της Αλσατικού κάμπου, έχει απολύσει μόνο έναν προπονητή και αυτός ήταν ο αδερφός του! Ναι, δεν σου κάνω πλάκα κι ας έγραφαν οι φυλλάδες πριν ένα μήνα πως ο τωρινός ο προπονητής ο Λορέ ήταν τελειωμένος αν έχανε με τη Ρεν και ότι τον έσωσε ένα δοκάρι στο 93΄. Ο Λορέ στην τετραετία, με ελάχιστο μπάτζετ και χωρίς καν δανεικό τον Ουάρντα, οδήγησε το Στρασμπούργκο στην άνοδο και τρεις άνετες παραμονές στην Α΄ Εθνική και μια κατάκτηση Λιγκ Καπ για κερασάκι στην τούρτα, ενώ και τα αποδυτήρια τον γουστάρουν τρελά και αυτό βγήκε ανάγλυφα στο γρασίδι στα τελευταία ματσάκια με κατάθεση ψυχής και μέγα πάθος που θα το ζήλευε και ο Βαγγέλης Μόρας.
Και σε προκαλώ να το μελετήσεις καλύτερα το ματσάκι και τσέκαρε πως τα πάει η ομαδάρα κόντρα στους πρωτευουσιάνους, σιγά μην κλάψει, σιγά μην φοβηθεί, πέρυσι το φάγαμε με κόντρα διαιτησία στο 92΄, πρόπερσι μας ισοφάρισαν στο 82΄ενώ στο εντός μας έσφαξε το VAR που μας ακύρωσε το νικητήριο γκολ στο 95΄με ανύπαρκτο οφσάιντ, ενώ πριν τρεις σεζόν τους κερδίσαμε καθαρά με 2-1 στο γήπεδο μας. Μάθε μπαλίτσα από τον (δίμετρο) άρχοντα…
Δεν κοιμήθηκα όλο το βράδυ και στοχαζόμουν, μια τα σοφά λόγια του αδέκαστου προπονητολόγου μαζί με τη λιτανεία των αναξιοπαθούντων της Παρί έξω απ’ το Καφέ ντε Φλορ. και μια τα ψιθυριστά μονσερί μαζί με τα πληθωρικά ταλέντα της Σαρλότ που θα έκαναν ακόμη και τον Σηκουάνα να ξεχειλίσει με τη φούρια του Αντετοκούμπο όταν βγαίνει στον αιφνιδιασμό. Και κατόπιν ωρίμου σκέψεως το αποφάσισα χάστες: κορίτσια σαν την Σαρλότ, δεν τα αφήνεις να φύγουν, έριξα λοιπόν το πακετάκι μου στο Χ2 του Στρατσμπούργκου και αύριο βράδυ κάνω κλικ αγουέι στη γκαλερί Λαφαγιέτ να της πάρω μονόπετρο.
Μας λες δηλαδή, έτσι χύμα ρε ΝΤΑΤΣΜΑΝ ότι θα γκελάρει η Παρί; Όχι ρε χάστες, δεν λέω καθόλου αυτό – θα σας το κάνω όμως πενηνταράκια για να μην έχουμε παρεξηγήσεις: μας λέει ο Μπουκ απόδοση στον άσσο της Παρί 1,25 που δεν σημαίνει τίποτα παραπάνω ή λιγότερο από 80% πιθανότητα να κερδίσει, δηλαδή μας παραμυθιάζει ότι αν παίξουν δέκα φορές με τον Τούχελ “μελλοθάνατο”, να κάνει λιτανεία με δέκα τραυματίες και τους άλλους μισούς ανέτοιμους, θα κερδίσει τις οκτώ… Και τώρα πες μου μόνος σου ρε χάστη, πάρε αν θες τηλέφωνο και στο «χολ οφ φέιμ» του Άρη Πετρούπολης και ρώτα: το καβατζώνεις το μονόπετρο το Χ2 των Αλσατών από σήμερα που μας το δίνουν στο 4,00 και πριν τα μάθουνε τα νέα και οι μπούκηδες και το ξεφτιλίσουνε την απόδοση στο 3,00 (ή και λιγότερο) για καλύψουνε τον κώλο τους, για όχι;
Και στην τελική ανάλυση, δεν τρέχει και τίποτα, ακόμη κι αν αναστηθεί η μισοπεθαμένη από την κούραση των δέκα ματς σε ένα μήνα και με μισό ρόστερ Παρί και μας φιλοδωρήσει καμιά ξεγυρισμένη τεσσάρα, δεν αλλάζει κάτι – χάστες ήμασταν έτσι κι αλλιώς ρε μπρο, ε τώρα θα είμαστε χάστες με επιχειρήματα (ακλόνητα). Και το πολύ, πολύ, στην τελευταία σεκάνς του έργου, αντί για δαχτυλίδι στις όχθες του Σηκουάνα, θα βγούμε αγκαζέ στην προμενάδα του Πηνειού, ρέστοι, αλλά και άρχοντες με φόντο το Αλκαζάρ, και θα τραγουδήσουμε την άσβεστη καψούρα μας: «Έδωσα τα πάντα για σένανε μαντάμ/ και τώρα je suis bossu de clos de Notre Dame»…
