Τα τελευταία χρόνια με την εξάπλωση των social media, έχει επέλθει αλλαγή και στον τρόπο που οι ομάδες χειρίζονται την επικοινωνία, οι οποίες καλούνται πολλές φορές να ανταγωνιστούν σε ίνφλουενς την mariagapi_agapoulini και τοn stathi_beast.
Έτσι είναι οικεία η “πρακτική” των συλλόγων να απευθύνονται πιο άμεσα στο κοινό τους, σε κάθε μεγάλο γεγονός, πόσο μάλλον σε περιόδους εορτών που είναι η χαρά του ποσταρίσματος, από τους καλημεράκηδες καλοβδομαδάκηδες και καλομηνάκηδες…
Δεν είναι λίγα τα “χαριτωμένα” βίδεα των ομάδων με τους ποδοσφαιριστές να ψέλνουν τα κάλαντα, κάτι που είναι πολύ απλό και εύκολο μια κάμερα κι ένα ψευτοeditting χρειάζεται…η μπορεί και όχι!
Ωστόσο υπήρχαν εποχές όπου αυτή η απεύθυνση προς το κοινό ήτο πολύ πιο δύσκολη, έπρεπε να χύσεις πολλά κιλά ιδρώτα κι ας μην ήσουν σε προετοιμασία στο Ζέεφελντ… Και για να το πράξεις αυτό υπήρχε μόνος ένας τρόπος…Η ηχογράφηση! Ούτε κινητά ούτε τζιριτζατζουλιές…Ατόφια δισκογραφία. Στα στούντια που έμπαινε η Ρίτα κι ο Στράτος ναούμ. Μέσα λοιπόν σε αυτές τις συνθήκες η ομάδα του Παναθηναϊκού στα τέλη του 85 μας χάρισε αυτό!
Έναν δίσκο με χριστουγεννιάτικα τραγούδια για φιλανθρωπικό σκοπό, με την συμμετοχή του ρόστερ της ομάδος… Καρούλιας, Σαργκάνης, Βαμβακούλας, Αντωνίου, Ζάετς, Μαυρίδης Ταράσης, Καραβίδας, Γεροθόδωρος, Σαραβάκος ξεδίπλωσαν τις τραγουδιστικές τους αρετές υπό την μαεστρική καθοδήγηση του Μπουμπλή (a.k.a Χουάν Ραμόν Ρότσα) o οποίος λίγα χρόνια αργότερα έβγαλε και προσωπικό δίσκο με το συγκρότημα Canibal Libre, δηλαδής Ελεύθεροι Κανίβαλοι…