Στην χαρά του παιχνιδιού και όχι στα κέρδη αποδίδει την μαγεία του τζόγου ο ΘΕΜΑΡΟΣ

Ο Θέμης Αδαμαντίδης είναι σχεδόν ένας από μας και αν υπήρχε ένα Tsili Καφενείο για προχωρημένους και περπατημένους θα ήτο admin σίγουρα...Νταξ το Καφενείο αυτό υπάρχει κι είναι της ίδιας της ζωής και μόνο πράγματα που μπορουμε να μαθαίνουμε εμείς οι amateur Χάστες σε κάθε του κίνηση και τοποθέτηση...O ΘΕΜΑΡΟΣ όπως θα θυμάστε συνελήφει πριν κάποιες βδομάδες Λέσχη Επιστημόνων και κάτι έγινε για τα Μέσα που το κάνανε και θέμα

Δεν διέπραξα κάτι άσχημο, με την έννοια ότι αδίκησα ή έκανα κακό σε κάποιον. Δεν είμαι από τους αντιδραστικούς του κορονοϊού, αλλά κάποια στιγμή θέλεις να νιώσεις ότι ορίζεις τον εαυτό σου. Να αισθανθείς ελεύθερος άνθρωπος. Πήγα εκεί που αισθάνθηκα ότι θέλω να πάω. Δεν έκανα και κάποιο κακούργημα.

Ο ίδιος σε συνέντευξή του στο περιοδικό ΟΚ, σε δύο γραμμές έδωσε τον ορισμό του Χάστη ουσιαστικά, ο οποίος θα πρέπει να αναρτηθεί σε κάθε σπίτι ανθρώπων με ροπή προς τις επιστήμες, σαν τα σεμεδάκια και τα κεντητά “καλημέρα” που είχαν οι γιαγιάδες καδραρισμένα στο χωριό…

Το να κερδίσεις δεν είναι εύκολο πράγμα. Για να κερδίσει κανείς, πρέπει να σκέφτεται όπως σκέφτονται οι λίγοι, γιατί οι πολλοί χάνουν. Εγώ ανήκω στους δεύτερους. Πάω για το παιχνίδι και όχι για να κερδίσω.

Όταν η ψυχολογία του Χάστη συναντάει την μαγεία του παίγνιου ένα πράμα, διότι στην τελική τα λεφτά χαρτιά είναι τα έχουν βάλει για να διαιρούν τον κόσμο…

Δεν μου αρέσουν εμένα τα κομποδέματα. Τα χρήματα τρώγονται φρέσκα. Είναι να εξυπηρετείσαι από αυτά και όχι να τα εξυπηρετείς.

Πάνε και μαθαίνουν τα παιδιά μας κάτι Ηροδότους και κάτι Θουκιδήδες, ενώ η πραγματική ιστορία είναι εδώ…Ας ελπίσουμε το Υπουργείο Παιδείας να μεριμνήσει σύντομα και να βάλει την Ιστορία της Χασούρας και στα παιδιά να μαθαίνουν, να βγαίνουν έτοιμα στην κενωνία αύριο μεθαύριο…